mars

Okropnie sieczuje. nic nie chcem.... boje sie... boje sie jutra... najchetniej niechcialbym sie wogle obudzic... nie sadzilem ze takie uczucie mnie ogarnie z powodu szkoly.. a moze to nie przez to. moze to wszystko mnie przerasta.. nie mam sily juz dluzej tego dzwigac.. jedyne co moge to sie poddac... i przetrwac to w stanie w ktorym nie chcialbym byc nawet minuty a co dopiero wiecej... bo niewiem kiedy bedzie koniec.. ale dotrwam az bede mial sile by znow sie zmierzyc... zmierzyc ze szkola.. życiem.. wlasnym soba... Stawic czolo wszystkiemu co stanie na mej drodze i nie odczuwac strachu, bulu, zmeczenia. Jednak czy wtedy bede mial z czym sie zmierzyc? czy nie utrace tego teraz.. i jedyne z czym bede musial sie uporac to wlasne mysli, obwiniajace mnie za to co zepsulem w przeszlosci...   meczy mnie juz to... dlatego ide spac.. jutro zaczyna sie koniec... ktory bedzie zarazem poczatkiem.... poczatkiem niczego a zarazem poczatkiem wszystkiego....

Juz niechce mi sie nic.. wszytko idze coraz gorzej...wszystko trace... moze oprocz ponorych mysli.. tych jest coraz wiecej... jedyne co sie rozwija w moim zyciu... ale co mi z tego zostanie za kilka lat??.. nic...  zreszta co to za przyszlosc skoro teraz marnuje tak cenny czas... mijaja dni.. jeden bardziej monotonny od drugiego.. tylko co jakis czas jest odmiana... nadchodzi dzien ktorego tak wyczekiwalem.. i co sie okazuje - ze on tez przeminol.. i pozostaje tylko smutek ze zaczyna sie szare zycie..  ze znow trzeba czekac.. na ten jeden dzien...  ktory moze nie nastapic... 

Zmienilem sie... na lepsze czy na gorsze nie wiem.... a moze tylko mi sie wydaje ze zaszly zmiany. moze teraz po prostu jestem taki jaki powinienem byc naprawde. a moze mi sie wydaje, i nic sie we mnie nie zmienilo, tylko po prostu teraz na to zwrocilem uwage... jaki jestem...

Zastanawiam sie po co wogle to pisze.. czy komus bedzie sie chcialo to czytac?? watpie... i dobrze....

 Jednak piszac jest mi lepiej. uwalniam sie od tych mysli...  nie musze ich w sobie trzymac... meczacych... nie dajacych spokoju...  Wiec nie bedzie tu nic wesolego... bo po co..  o wesolych rzeczach nie ma co pisac.. sa i tyle.. albo ich nie ma :( 

Nowe pijekne kolory w mym wspanialym blogu :(

       Myślalem ze wszystko sie skonczylo w ciagu jednej chwili, w jednym wypowiedzianym slowie, zdaniu. Lecz to nie prawda, koniec byl juz wczesniej, wlasciwie jeszcze przed poczatkiem.... w czasie gdy nie chcialem o tym myslec, nie spodziewalem sie. Moze to i lepiej ze bylem chociaz przez tak krotki czas szczesliwy...  Teraz jest mi okropnie, smutno... czuje jak wszystko traci sens.. ale moze na tym polega moje życie...  

       Myśli nie daja mi spokoju... nie zawsze sa to nieprzyjemne wspomnienia.. lecz nawet te szczesliwe nie wywoluja u mnie radosci. Jeszcze bardziej wtedy uswiadamiam sobie ze teraz tego niema....  Nic juz nie bedzie tak jak bylo....